Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Ο ΧΡΟΝΟΣ

Δε με νίκησε ο χρόνος
έβλεπα ότι ζητούσα
τώρα έρχεται χειμώνας
να σ΄αγγίξω αχ να μπορούσα

Πως μπορείς να αγαπάς ότι δεν έχεις κρατήσει
πως μπορείς να αγαπάς ότι δεν έχεις μυρίσει
μόνο μέσα στο μυαλό μου αναλλοίωτη εικόνα
τόσα χρόνια... πολλά χρόνια!!

Μία φλόγα που δε σβήνει στην καρδιά
μια ματιά μία ανάσα, σπάνια κι από μακριά
όλα μέσα στο μυαλό μου μα πως γίνεται αυτό
πάω, πάω, πάω, πάω να τρελαθώ!

Πως μπορείς να αγαπάς ότι δεν έχεις κρατήσει
πως μπορείς να αγαπάς ότι δεν έχεις μυρίσει
μόνο μέσα στο μυαλό μου αναλλοίωτη εικόνα
τόσα χρόνια... πολλά χρόνια!!

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

ΓΕΛΑΩ


Γελάω για να κρύψω το δάκρυ μου
γελάω να ξεφύγω απ’ τη θλίψη,
γελάω όταν σε βλέπω στο πλάι της
γελάω…
μα σε μισώ που κέρδισες την αγάπη της!

Σε μισώ γιατί πέταξες τη δική μου
σε μισώ γιατί διέλυσες την ψυχή μου
σε μισώ για το τηλέφωνο εκείνο
σε μισώ δεν ξεχνώ….
Κάθε φορά που το ημερολόγιο
δείχνει 9, 9 Γενάρη κάθε φορά
κλαίει η καρδιά μου κάθε φορά
και σε μισώ γι’ αυτό ειλικρινά!

Γελάω όταν νοιώθω πως θα κλάψω
γελάω κι όμως θέλω να σου γράψω
γελάω κι όμως θέλω να σε βλέπω
γελάω κι ας ξέρω πως ποτέ δε θα σ’ έχω!
γελάω…

Και σε μισώ μα δε το θέλω
σε μισώ μα θα τα καταφέρω…
μία φορά να ξεχάσω πως είναι

Γενάρης στις 9….

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

ΧΡΥΣΗ ΚΑΡΔΟΥΛΑ

Είχα μια χρυσή καρδούλα
απ’ τα χέρια σου δοσμένη
ήταν θησαυρός για μένα
ήτανε η αγαπημένη…

Νόμιζα σαν την κρατούσα
άγγιζα και το κορμί σου
νόμιζα σαν τη φιλούσα
ένοιωθες και την πνοή μου…
τι ρομαντική για σκέψη
λάθος μου!! Σ’ είχα πιστέψει…

Είχα μια χρυσή καρδούλα
και την κράτησα για χρόνια…
και τη χάρισα λοιπόν,
μα δεν ξέχασα αυτόν!

Νόμιζα αν δε την είχα
θα κοιμόνουνα τη νύχτα
νόμιζα αν δε τη βλέπω
θα ξεχάσω ότι δε σ’ έχω!

Τι κι αν ήτανε χρυσή
δε μ’ αγάπησες εσύ.

ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΑΣΕΙ ΒΡΟΧΗ

Άνθρωπος είμαι αναπνέω κι εγώ
κι έχω ματώσει στο χωρισμό

Και κρατιέμαι δεμένη στο κατάρτι του χρόνου
και ζητώ να μην πιάσει βροχή
να κρατηθώ ζωντανή
να μην πιάσει βροχή

Άνθρωπος είμαι χτυπάει η καρδιά
μα έχω χάσει τη δική σου ματιά

Και κρατιέμαι δεμένη στο κατάρτι του χρόνου
και ζητώ να μην πιάσει βροχή
να κρατηθώ ζωντανή
να μην πιάσει βροχή.

ΤΑ ΤΕΙΧΗ

Ήταν βράδυ, ήμουν μόνη
ήρθες τόσο ξαφνικά
τόση δύναμη να δώσεις
μα έτσι χάθηκες ξανά!

Κι αν τείχη υψώνονται μπροστά μας
δύναμη μένει να βρούμε
κι αν το λέει η καρδιά μας,
ας τα ρίξει μια γροθιά
αν τείχη υψώνονται μπροστά!

Είμαι μόνη πως φοβάμαι
μες τη νύχτα τριγυρνώ
τόση ανάγκη έχω τώρα
το δικό σου το ρυθμό!

Κι αν τείχη υψώνονται μπροστά μας
δύναμη μένει να βρούμε
κι αν το λέει η καρδιά μας,
ας τα ρίξει μια γροθιά
αν τείχη υψώνονται μπροστά!

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Τα λόγια καρδιάς γίναν λόγια πεζά
μα το μυαλό μου είναι γεμάτο μ' αυτά.
Δυστυχώς αυτό τ’  ανέκδοτο δεν είναι κρύο
μα γελάω… γελάω γιατί είναι γελοίο!

Η εικόνα του δρόμου με φωτιές
η εικόνα της βουλής για να την κλαις
πάμε για χρεοκοπία έλεγαν χθες!!

Και τι θυμήθηκα… και τι θυμήθηκα χα!
Την πράσινη ανάπτυξη που φώναζε ο αρχηγός
κι έλεγε πάμε μπροστά!! και φώναζε ο τρελός….
γελάω,  γελάω για να μην κλάψω….
Μακάρι να ‘τανε τρελός μα βγήκε και πρωθυπουργός
και τώρα πάμε πίσω αντί για μπρός!

Δυστυχώς αυτό τ’ ανέκδοτο δεν είναι αστείο…

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

ΤΙ ΛΙΓΟ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ

Είσαι η ανατολή μου το γέλιο μου
και η ζωή μου… που πας;
Κάποτε τα μάτια σου φωνάζαν σ’ αγαπώ
ήταν αλήθεια το ξέρω αυτό
και τώρα σε θέλω μα δε μπορώ

Μα  τι λέω η τρελή...το ένα που φταίει
είναι που τότε ήμουν δειλή
μα τι λέω η τρελή σου ρίχνω ευθύνες
γιατί δεν ήσουν εκεί…
Μπορούσαμε μα δεν τολμήσαμε
τι λίγο αγαπήσαμε…

Είσαι το δάκρυ μου και με τη σκέψη μου
προσπαθώ να δω πως θα ήμασταν
προτού το χωρισμό
χωρίς εγωισμό!

Μα  τι λέω η τρελή...το ένα που φταίει
είναι που τότε ήμουν δειλή
μα τι λέω η τρελή σου ρίχνω ευθύνες
γιατί δεν ήσουν εκεί…
Μπορούσαμε μα δεν τολμήσαμε
τι λίγο αγαπήσαμε…

ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Ένας παραμυθένιος έρωτας
μια αγάπη δυνατή,
που δε φοβάται τη σιωπή
που δε τη φτάνει η φυγή

Θέλω να μείνω να χορτάσω
το πιο βαθύ χαμόγελό σου
θέλω να τρέξω να φωνάξω
πως όσο ζούμε δε θ' αλλάξω!

Ένας παραμυθένιος έρωτας
πλασμένος στο μυαλό
κι όμως είναι εδώ
κι όμως του μιλώ!

Θέλω να μείνω να χορτάσω
το πιο βαθύ χαμόγελό σου
θέλω να τρέξω να φωνάξω
πως όσο ζούμε δε θ' αλλάξω!

Μόνο που ξέρω πως έχω εσένα
εσένα εδώ, 
θέλω μονάχα να σου πω σ' αγαπώ!
 

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

ΙΣΩΣ

Ίσως κάτι να θέλεις εδώ
και το βλέμμα σου είναι υγρό,
ίσως ο πόνος αν ήταν απλός
να μην είχες ανάγκη να φεύγεις διαρκώς…

Και πετάς πάνω από θάλασσες άγριες
και κολυμπάς σε μαύρα νερά
κι αντέχεις το κρύο τον αέρα το φως
μα δεν αντέχεις να λείπει αυτός
εκείνος που είναι για σένα ο δικός σου εαυτός…

Ίσως τα όνειρα να κρύβουν στιγμές
που δε θες να αρνηθείς,
ίσως να τρέχει ο καιρός
και να θες να κρυφτείς…

Και πετάς πάνω από θάλασσες άγριες
και κολυμπάς σε μαύρα νερά
κι αντέχεις το κρύο τον αέρα το φως
μα δεν αντέχεις να λείπει αυτός
εκείνος που είναι για σένα ο δικός σου εαυτός...

ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Οι ζάρες του προσώπου μου
μέρα τη μέρα μεγαλώνουν
στο δάκρυ και στο γέλιο μου
έρχονται χαρακώνουν!

Τις εμπειρίες της ζωής
μες τον καθρέφτη μου κοιτάζω
απογραφή κάνω στο παρελθόν
και τώρα όλα τ' αλλάζω...

Εικόνες που με γέμισαν χαρά,
ο χρόνος τις ζηλεύει
και έτσι τόσο πονηρά,
έρχεται μου τις κλέβει!

Τις εμπειρίες της ζωής
μες τον καθρέφτη μου κοιτάζω
απογραφή κάνω στο παρελθόν
και τώρα όλα τ' αλλάζω...

ΕΡΩΤΑΣ ΑΓΕΡΑΣ

Τώρα καρδιά μου μ' εξουσιάζεις
στο άγγιγμά του μόνο δαμάζεις
κι ηρεμείς...

Ότι ήθελες το έχεις
μόνο το χτύπο σου ακολουθώ
τη λογική μου πως την μπερδεύεις
κάνεις κουμάντο ότι κι αν πω...

Τα ηνία της ζωής μου πάρτα
δε θα το σκεφτώ είσαι έρωτας αγέρας
έχεις κλέψει το μυαλό.

Είσαι έρωτας αγέρας
και σ' ακολουθώ!

ΠΕΡΠΑΤΩ ΣΤΑ ΧΑΜΕΝΑ

Περπατώ στα χαμένα
και δεν είναι κανένας
να χτυπήσει την πλάτη
να μην είναι αυταπάτη!

Έχω βρεθεί στο πουθενά
δεν νοιώθω δεν υπάρχω πια
έχω βρεθεί στο πουθενά
δεν κλαίω δε γελάω πια...

Περπατώ στα χαμένα
και χρειάζομαι εσένα
να με βγάλεις στο φως
να μην είμαι τυφλός!

Έχω βρεθεί στο πουθενά
δεν νοιώθω δεν υπάρχω πια
έχω βρεθεί στο πουθενά
δεν κλαίω δε γελάω πια...

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

ΜΙΚΡΗ ΚΑΡΔΙΑ ΑΝΤΙΟ

Μικρή καρδιά, μεγάλη αγάπη κρύβεις
νεκρή καρδιά στο κρύο με τυλίγεις

Πες που γυρνάς... να μ' αγαπάς!
Καλή σου ώρα εκεί που πάς
κι αν με θυμάσαι να γελάς
δάκρυ δε στάζεις άλλο πια
ποτέ ξανά... ποτέ ξανά.

Μικρή καρδιά, μεγάλη αγάπη κρύβεις
νεκρή καρδιά στο κρύο με τυλίγεις

Μία συγνώμη σου χρωστάω μεγάλη
μα ο χρόνος κύλησε είναι αργά
το τέλος με πρόφτασε ξανά...
μικρή καρδιά, νεκρή καρδιά αντίο.

ΔΕ ΜΠΟΡΩ

Δε χρειάστηκε ποτέ
τίποτ' άλλο από μια λέξη
τέρμα είπες δυνατά
τέρμα φεύγω κι ούτε σκέψη!

Πως να τ' αρνηθώ εγώ
πως μπορώ ν' αντισταθώ
έχω κάποιο εγωισμό
και δε σε παρακαλώ!
Όχι εγώ δε το μπορώ.

Αφού τα φερε η ζωή
να μην είμαστε μαζί
γεια για πάντα θα σου πω
γεια για πάντα κι ας πονώ!

Πως να τ' αρνηθώ εγώ
πως μπορώ ν' αντισταθώ
έχω κάποιο εγωισμό
και δε σε παρακαλώ!
Όχι εγώ δε το μπορώ.

Τι αξία έχει η αγάπη
αφού χάθηκε στο χάρτη του χαμένου θησαυρού
στο σεντούκι του μυαλού

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Τι είναι προδοσία η αλήθεια ή η σιωπή;
Όλοι γύρω μου σωπαίνουν, η καρδιά αιμορραγεί...

Ήταν μόνο το φιλί σου
τίποτα δεν έχω άλλο
να θυμάμαι ν' αγαπάω
να σε νοιώθω να ζητάω
τίποτα δεν έχω άλλο
στο μυαλό μου να κρατάω!

Αν αυτό δεν είναι αγάπη μες του χρόνου το κελί
σίγουρα είναι μια αλήθεια... όμως δε θα ακουστεί!

Ήταν μόνο το φιλί σου
τίποτα δεν έχω άλλο
να θυμάμαι ν' αγαπάω
να σε νοιώθω να ζητάω
τίποτα δεν έχω άλλο
στο μυαλό μου να κρατάω!

Τι είναι προδοσία;

ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ

Με του ματιού την άκρη σε είχα δει
νομίζω τό νοιωσες κι εσύ κάποια στιγμή
τότε που ήσουνα παιδί.

Στην πρώτη μας συνάντηση κάπου στην πλατεία
τότε κι οι δυό νομίζαμε πως βρήκαμε την ευτυχία,
μα λίγο εγώ λίγο κι εσύ
το χάσαμε το όνειρο το εφηβικό
το χάσαμε το όνειρο για ένα φτηνό εγωισμό.

Έτσι ήταν το γραμμένο
να βρεθούμε στη ζωή κι ας μην είμαστε μαζί
έτσι ήταν το γραμμένο
να χαθεί από το χάρτη η δική μας η Ιθάκη
έτσι ήταν το γραμμένο!

Τίποτα δε μαρτυράει πως σε αγαπάω ακόμα
είναι καταδικασμένη η αγάπη μας για χρόνια
ένα μυστικό δικό μου που δε θ' ακουστεί ποτέ
γιατί είναι το γραμμένο... το γραμμένο κουτέ.

Έτσι ήταν το γραμμένο
να βρεθούμε στη ζωή κι ας μην είμαστε μαζί
έτσι ήταν το γραμμένο
να χαθεί από το χάρτη η δική μας η Ιθάκη
έτσι ήταν το γραμμένο!

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΛΑ

Θέλω να μιλήσω για πράγματα απλά για το νερό που κυλά
Για την αγάπη που υπάρχει μες την καρδία
Μα δεν έχω χρόνο γι’ αυτά!

Κάθε μέρα το μυαλό μου γεμίζετε με μνημόνια, δαιμόνια, τελώνια
Κάθε μέρα ζω την ανεργία κι έχω χάσει την ουσία
Το χρήμα το χρήμα έχετε κάνει Θεό
Δε μ’ αρέσει κουράστηκα, βαρέθηκα να μιλάω για ευρώ.

Το μεσοπρόθεσμο το μακροπρόθεσμο δεν ξέρω τι σημαίνουν
Αλλά τα νέα παιδιά στην ουρά περιμένουν
Και τέτοιες σκέψεις πραγματικά με πικραίνουν
Μα  γιατί όλα αυτά απορώ τον κόσμο να αλλάξω δε το μπορώ.

Θέλω να μιλήσω για πράγματα απλά για ένα παιδί που γελά
Για ότι πέρασε κι από μακριά με κοιτά
Μα δεν έχω χρόνο γι’ αυτά!

ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ

Το ύφος σου όπως πάντα νικητή
το βλέμμα σου όπως πάντα υποκριτή,
μα που θα πάει θα πληρώσεις κι εσύ!

Τον άνθρωπο δε φτιάχνει το κοστούμι
ούτε η γραβάτα η ασορτί…
Τον άνθρωπο δεν κάνει η λιμουζίνα
μα η ψυχή η αληθινή…
Τι λέω τώρα τι ξέρεις εσύ…

Η αγκαλιά σου όπως πάντα ακριβή
η καρδιά σου όπως πάντα μικρή,
μα που θα πάει θα κλάψεις κι εσύ!

Τον άνθρωπο δε φτιάχνει το κοστούμι
ούτε η γραβάτα η ασορτί…
Τον άνθρωπο δεν κάνει η λιμουζίνα
μα η ψυχή η αληθινή…
Τι λέω τώρα τι ξέρεις εσύ…

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

ΚΡΥΦΟ ΤΑΞΙΔΙ

Κρυφό ταξίδι
στ' άγνωστα μέρη του κορμιού σου
πόσο μου λείπει η ζεστασιά
απ' την ανάσα του φιλιού σου!

Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια
αν είναι ψέμα, δεν ξέρω
μα το άρωμα του έρωτά σου αισθάνομαι
ακόμα νοιάζομαι
και δεν ξέρω αν είναι αλήθεια
αν είναι ψέμα, δεν ξέρω...

Τόσο κοντά μου με μία σκέψη
τόσο μακριά μου με μία λέξη
τ' όνειρο χάνεται σα λάθος
στης λογικής το δάσος

Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια
αν είναι ψέμα, δεν ξέρω
μα το άρωμα του έρωτά σου αισθάνομαι
ακόμα νοιάζομαι
και δεν ξέρω αν είναι αλήθεια
αν είναι ψέμα, δεν ξέρω...

Πόσες φορές λαχτάρησες κρυφό ταξίδι;
Πόσες φορές πήγες κρυφό ταξίδι;

ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ

Η καρδία μου φωνάζει εσένα
μα η θέλησή μου ισχυρή
δε τη μπορώ, δε τη μπορώ τη λογική...

Και ναι μισώ, μισώ ότι σκεφτώ
και ναι μισώ που δεν ακούω την καρδιά μου
... καρδιά μου... κράτα γερά καρδιά μου!

Όταν χτυπάει με ορμή
νοιώθω κι εγώ μικρό παιδί
δε τη μπορώ, δε τη μπορώ τη λογική...


Και ναι μισώ, μισώ ότι σκεφτώ
και ναι μισώ που δεν ακούω την καρδιά μου
... καρδιά μου... κράτα γερά καρδιά μου!

ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ

Τρελαίνομαι, τρελαίνομαι, τρελαίνομαι να φεύγεις
γιατί όλοι φεύγουν... με αποφεύγουν
τρελαίνομαι να φεύγεις

Και στο μυαλό μου εισβάλει
απελπισία μεγάλη...
δεν πιστεύω στην αγάπη
δεν πιστεύω ότι θά 'ρθει
δεν πιστεύω σε κανέναν
πάνω απ' όλους σε σένα

Τρελαίνομαι, τρελαίνομαι, τρελαίνομαι στο ψέμα
γιατί δε μου πάει... με χαλάει
τρελαίνομαι στο ψέμα


Και στο μυαλό μου εισβάλει
απελπισία μεγάλη...
δεν πιστεύω στην αγάπη
δεν πιστεύω ότι θά 'ρθει
δεν πιστεύω σε κανέναν
πάνω απ' όλους σε σένα!

ΘΑ ΤΟ ΥΠΟΣΤΩ

Μία συνάντηση χωρίς ουσία
να δεις θα γράψει ιστορία
μία σχέση από στάχτη
που σκορπίστηκε στο χάρτη

Ξυπόλυτη εγώ ξεκίνησα θα το υποστώ
δε μου το ζήτησες μα σ' αγαπώ
εγώ το διάλεξα θα το υποστώ
δε μου το ζήτησες μα σ' αγαπώ...

Την προτιμώ την ερημιά
από τα ψεύτικα φιλιά
τώρα δεν έχει διαφορά
μου είναι όλα αδιάφορα

Ξυπόλυτη εγώ ξεκίνησα θα το υποστώ
δε μου το ζήτησες μα σ' αγαπώ
εγώ το διάλεξα θα το υποστώ
δε μου το ζήτησες μα σ' αγαπώ...

ΜΟΝΗ ΕΔΩ

Όσα όνειρα κι αν κάνω
μένουνε πάντα εκεί
χαραγμένα στην καρδιά
με μια σκέψη συντροφιά

Και πάντα μόνη και πάντα εδώ
χαμένη στο δρόμο χωρίς οδηγό
και πάντα μόνη, μόνη εδώ

Όσα στη ζωή πονάνε
μένουνε αχνή εικόνα
χαραγμένη στο μυαλό
μ' ένα δάκρυ πια στεγνό

Και πάντα μόνη και πάντα εδώ
χαμένη στο δρόμο χωρίς οδηγό
και πάντα μόνη, μόνη εδώ!

ΝΑ Μ' ΑΓΑΠΑΣ

Την οργή μου δε σου δείχνω
δε μ' αρέσει να πονάς
λίγη δύναμη σου δίνω
να με αγαπάς!

Μόνο αυτό ζητούσα πάντα
πάντα να με αγαπάς
τίποτα σε θα ρωτούσα
αν έδειχνες να μ' αγαπάς
αν έλεγες πως μ' αγαπάς

Τη φυγή μου σου χαρίζω
δε μ' αρέσει να ζητάς
μια ανάμνηση αφήνω
να με αγαπάς!


Μόνο αυτό ζητούσα πάντα
πάντα να με αγαπάς
τίποτα σε θα ρωτούσα
αν έδειχνες να μ' αγαπάς
αν έλεγες πως μ' αγαπάς...