ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

Μια στιγμή να σε αγγίξω

Μια στιγμή θέλω να ζήσω

μες τα μάτια μου να λιώνεις

να το λες να το δηλώνεις!

Μια καρδιά να με ζητάει

και για μένα να χτυπάει

μια καρδιά να μ' αγαπάει

μια καρδιά να χτυπάει για μένα

κι από μένα να παίρνει ζωή.

Μια στιγμή μόνο να δω

και να είναι αληθινή

μια στιγμή μόνο εσύ

να γεμίζεις την ψυχή.

ΜΑΚΡΙΑ ΑΡΚΕΤΑ

Πως να ζήσω όταν ξέρω

πως κοιτάς τον ίδιο ήλιο

όταν ξέρω πως υπάρχεις

κι αναπνέεις κάπου γύρω.

Κι όμως είσαι μακριά αρκετά

να μη σε βλέπω στα στενά

κι όμως είσαι μακριά αρκετά

να μην ακούω τη φωνή σου σαν μιλάς.

Πως να ζήσω όταν ξέρω

πως πατάς στον ίδιο δρόμο

όταν ξέρω πως γυρνάς

στην παραδίπλα γειτονιά.

Κι όμως είσαι μακριά αρκετά

να μη σε βλέπω στα στενά

κι όμως είσαι μακριά αρκετά

να μην ακούω τη φωνή σου σαν μιλάς.

ΜΠΑΡΜΠΑ ΓΙΑΝΝΗ Σ' ΑΓΑΠΩ!

Ένα τρίκυκλο η ζωή σου

μπάρμπα Γιάννη αγαπημένε

μόνο γέλιο μας σκορπούσες

για τις πίκρες μας ρωτούσες.

Από το Θεό σταλμένος

άνθρωπος αδικημένος

ήσουν ο ίδιος η ΑΓΑΠΗ

λες και ήρθες μπάρμπα Γιάννη

για να μας διδάξεις κάτι.

Μες το τσίπουρο αφηνόσουν

...τσιγαράκι σέρτικο

μα στο τρίκυκλο ξεχνιόσουν

τον αέρα δε φοβόσουν.

Ένα παράπονο δεν άκουσα απ' τα χείλη σου

ποτέ,   ποτέ δεν είπες θέλω κάτι εγώ

μια μέρα μόνο ένα δάκρυ

ΠΟΝΟΣ...  στο πρόσωπο ρυάκι....

το μηχανάκι κλέψανε

και τη ζωή μιας ζωής τη ληστέψανε!!

Η σπίθα στο γαλάζιο βλέμμα σου χάθηκε...

Τι να θυμηθώ για σένα;

της καρδιάς σου έχω τον ήλιο οδηγό,

τι να θυμηθώ για σένα;

Μπάρμπα Γιάννη Σ' ΑΓΑΠΩ!!!

ΑΣΕ ΜΕ

Άσε με να ακουμπήσω

μες των ώμων σου τον ίσκιο

άσε λίγο να χαθώ

έχω ανάγκη να κρυφτώ...

Είσαι εσύ για μένα δρόμος

που δεν έχει γυρισμό

είσαι εκείνο το λιμάνι

που έψαχνα χρόνια να βρω!

Άσε με να ονειρευτώ

και στο όνειρο να ζω

άσε με να σ' αγαπώ

τίποτα άλλο δε ζητώ.

Είσαι εσύ για μένα δρόμος

που δεν έχει γυρισμό

είσαι εκείνο το λιμάνι

που έψαχνα χρόνια να βρω!

ΘΑ ΧΑΘΩ

Εύκολα λόγια που μου λες

να κάνω υπομονή πως θες

να μένω μόνη να πονώ

να υποφέρω να μη γελώ

Ένα τρένο είμαι που

δε βρίσκει το σταθμό

πήγε βράδυ θα χαθώ

και δεν έχω γυρισμό

Έχω κουραστεί και θέλω

έναν ώμο να σταθώ

χωρίς φόβο πια στο δρόμο

θα 'θελα να περπατώ

Μία λέξη περιμένω

να πετάξω δε μπορώ

μα θα τρέξω να σου δείξω

πως πολύ σε αγαπώ!

ΜΙΑ ΖΩΗ

Έχεις λείψει απ' την καρδιά μου

έλεγες δε θα χαθείς

τέρμα οι δικαιολογίες

δε μπορώ μη μου εξηγείς

Χρόνια εδώ θα περιμένω μια ζωή αν χρειαστεί

για ότι θα 'θελα να ζήσω, περιμένω μια ζωή

την αγάπη σου ας έχω και ας είναι δανική

Χρόνια εδώ θα περιμένω μια ζωή αν χρειαστεί

που δεν πρόλαβα να ακούσω

τις χορδές στη μουσική σου

τόσο θα 'θελα να έχω

πρώτο ρόλο στη ζωή σου!

Έχεις φύγει και τι κρίμα

τώρα έγινες καπνός

πόσο πίστεψα σε σένα

κι ήσουνα περαστικός.

Χρόνια εδώ θα περιμένω μια ζωή αν χρειαστεί

για ότι θα 'θελα να ζήσω, περιμένω μιά ζωή

την αγάπη σου ας έχω και ας είναι δανική

Χρόνια εδώ θα περιμένω μια ζωή αν χρειαστεί

που δεν πρόλαβα να ακούσω

τις χορδές στη μουσική σου

τόσο θα 'θελα να έχω

πρώτο ρόλο στη ζωή σου!

ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΣ

Το φεγγάρι κοιτώ και τ' αστέρια ρωτώ

σαν κλέφτης ζητώ να σε δω ένα λεπτό

Αν σου λείπει η αγάπη

Αν μπορείς το σκοτάδι

Σαν κατάσκοπος πίσω απ' τα βήματά σου

έτσι ν' ακούω την καρδιά σου

σαν κατάσκοπος σ' ακολουθώ

έτσι να έχω ένα σκοπό!

Στα στενά τριγυρνώ στη σκιά μου μιλώ

στο βυθό των ματιών σου ας χαθώ

Αν με ήθελες λιγάκι

Αν με είχες ανάγκη

Σαν κατάσκοπος πίσω απ' τα βήματά σου

έτσι ν' ακούω την καρδιά σου

σαν κατάσκοπος σ' ακολουθώ

έτσι να έχω ένα σκοπό!

ΤΑ ΛΟΓΙΑ

Τα λόγια δε μπορούν να πουν

βαθιά κρυμμένα υπάρχουν

πόσες θάλασσες με δάκρυα κυλούν

πόσα κύματα αγάπης χτυπούν.

Τα λόγια δε λένε γιατί δε μπορούν

πόσο μου λείπεις να πουν

κι ο αέρας φυσάει και τα λόγια σκορπάει παντού!

Λόγια που δε μπορούν να πουν

με δυο λέξεις απλά σ' αγαπούν.

Τα λόγια δε μπορούν να πουν

το φως των άστρων κι αν δουν

πόσα λένε δυο μάτια θολά που κοιτούν

πόσα υγρά φιλιά να ζητούν.

Τα λόγια δε λένε γιατί δε μπορούν

πόσο μου λείπεις να πουν

κι ο αέρας φυσάει και τα λόγια σκορπάει παντού!

Λόγια που δε μπορούν να πουν

με δυο λέξεις απλά σ' αγαπούν.

ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ

Τα δάκρυα τρέχουνε ποτάμι

ο ύπνος πλέον δε με πιάνει

η απουσία σου με λιώνει

κι αυτό το τηλέφωνο

νεκρό στο σαλόνι

Η φωνή σου μου λείπει

το άγγιγμά σου μου λείπει

μου λείπει πολύ

το κορμί σου μου λείπει

κι ότι θυμίζει εσένα μου λείπει

μου λείπει πολύ

Τη μοναξιά μου δε νιώθεις

οι πληγές μου δεν κλείνουν

η αγάπη πριν αρχίσει τελειώνει

κι αυτό το τηλέφωνο

νεκρό στο σαλόνι.

Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ

Η πόρτα έκλεισε για σένα

και μη σκεφτείς ποτέ,  ποτέ,  ποτέ

ξανά να τη χτυπήσεις

Σ' έναν καθρέφτη στάσου μπροστά

τα μούτρα σου,  τα μούτρα σου να φτύσεις

Θεέ μου τόση υποκρισία

κι ένα ατέλειωτο γιατί...

Γιατί πάντα το φινάλε

πάντα να μ' ακολουθεί

Τώρα τελειώσαμε εμείς οι δυο

και μην τολμήσεις ποτέ,  ποτέ,  ποτέ

πίσω ξανά να γυρίσεις.

Σ' έναν καθρέφτη  στάσου μπροστά

τα μούτρα σου,  τα μούτρα σου να φτύσεις!!!

ΥΠΟΥΛΟ ΒΛΕΜΜΑ

Πως μπορείς να κοιτάζεις

με το βλέμμα θολό

και καρδιά παγωμένη

να έχεις,  απορώ

Κι έχεις το θράσος να λες υποφέρεις

όταν πληγώνεις κάτι καλό...

Ύπουλο βλέμμα καρφώνεις

ύπουλο βλέμμα σκληρό

ύπουλο βλέμμα φωνάζω

ύπουλο βλέμμα ψυχρό!

Πώς μπορείς να μιλάς

με το γυάλινο βλέμμα

και φιλιά χρεωμένα

να σκορπάς,  απορώ

Κι έχεις το θράσος να λες υποφέρεις

όταν πληγώνεις κάτι καλό...

Ύπουλο βλέμμα καρφώνεις

ύπουλο βλέμμα σκληρό

ύπουλο βλέμμα φωνάζω

ύπουλο βλέμμα ψυχρό!

ΔΕ ΜΠΟΡΩ

Όχι μόνη δε μπορώ

πόσο φταίω που αγαπώ

άνοιξη κι αν σε γνώρισα

το κρύο δυνατό.

Να ξεφύγω δε μπορώ από σένα πού 'χεις

βλέμμα έρημο και παγερό

και μισώ που αγαπώ μια καρδιά που κρύβει

μόνο άβυσσο κι ένα κενό

Όχι μόνη δε μπορώ

και δεν πρέπει ν' αγαπώ

θέλω τώρα να ξεφύγω

όμως πίσω μου κοιτώ

Να ξεφύγω δε μπορώ από σένα πού 'χεις

βλέμμα έρημο και παγερό

και μισώ που αγαπώ μια καρδιά που κρύβει

μόνο άβυσσο κι ένα κενό.

ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΑ ΝΑ Σ' ΑΓΑΠΩ

Τα λόγια που πληγώνουνε

βαθιά μας μαχαιρώνουνε

κι οι τύψεις πως σκοτώνουνε

που μια καρδιά ματώνουνε

Κουράστηκα και δε μπορώ

αυτή που φταίει να 'μαι εγώ

κουράστηκα μα σ΄αγαπώ.

Και πάντα σκέφτομαι

κι αναρωτιέμαι εσύ τι σκέφτεσαι

πως λειτουργείς κι αν νοιάζεσαι

τι θα θελες κι αν με χρειάζεσαι...

Τα λόγια με κουράσανε

τις τύψεις τις μισώ

κουράστηκα να  αγαπώ

κουράστηκα μα σ' αγαπώ!

ΠΩΣ

Μες τους δρόμους μοναχός

τριγυρίζω στο σκοτάδι

κι ειν' του φεγγαριού το φώς

η ελπίδα για ένα χάδι

Πως βρεθήκαμε χαμένοι

πως εμείς οι αγαπημένοι

πως βρεθήκαμε στο τέρμα

σαν να πέφτει ένα κέρμα.

Μες τη νύχτα πάλι μόνος

αρμενίζω κάθε βράδυ

κι ειν' ατέλειωτος ο πόνος

ψάχνοντας ένα λιμάνι.

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ

Μια φορά με ένα λάθος

πως με κρίνανε σκληρά

μία νύχτα του Σεπτέμβρη

που έχασα τα λογικά...

Μα ποιος φταίει αληθινά;

μα ποιος φταίει αληθινά;

μια καρδιά ζητάει πολλά

όλα ψέμα τελικά

και ποιος φταίει τελικά;



Εύκολα το φταίχτη βρήκαν

δε με ξέραν τι να πω

μα ο πόνος μου τραγούδι

λίγο λίγο τους ξεχνώ...

Μα ποιος φταίει αληθινά;

μα ποιος φταίει αληθινά;

μια καρδιά ζητάει πολλά

όλα ψέμα τελικά

και ποιος φταίει τελικά;

Ένα βράδυ τόσο κρύο

ένας χρόνος μοναξιά

μια στιγμή μέσα στην πλάνη

γκρέμισαν τόσα πολλά.

ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ

Έχω ανάγκη να σε σφίξω

στο κορμί σου ν' ακουμπήσω

έχω ανάγκη να σε νοιώσω

ότι θέλεις να σου δώσω.

Και θα 'θελα στα αλήθεια

να 'σβηνα ότι πονά

την καρδιά που αγαπάω

που έχω μέσα μου ψηλά

την καρδιά που λαχταρώ

την δική σου την καρδιά!

Έχω ανάγκη να πετάξω

μες τη σκέψη σου να φτάσω

έχω ανάγκη να χαθώ

στα δυο μάτια που κοιτώ!

Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΜΑΣ

• Λυπάμαι κάποτε σε πόνεσα με λέξεις κοφτές
• Δε με συγχώρεσες που σε πρόδωσα μα μετάνιωσα ξες
• Αντίο στο τηλέφωνο αν θυμάσαι μου είπες...

Τόσα χρόνια λατρεύαμε

ο ένας τη σκιά του άλλου

τόσα χρόνια περνούσαμε

ο ένας στο μυαλό του άλλου...

η αγάπη υπήρχε βαθιά

κι ας μην αγγίξαμε ποτέ

ο ένας τα χείλη του άλλου.

• Άλλους δρόμους διαλέξαμε και μας έμεινε τ' όνειρο
• Ο εγωισμός μας μας πρόδωσε
• Ο εγωισμός μας μας χώρισε
• Ο εγωισμός μας υπάρχει ακόμα (μαζί)

Τόσα χρόνια λατρεύαμε

ο ένας τη σκιά του άλλου

τόσα χρόνια περνούσαμε

ο ένας στο μυαλό του άλλου...

η αγάπη υπήρχε βαθιά

κι ας μην αγγίξαμε ποτέ

ο ένας τα χείλη του άλλου.

Η ΕΙΚΟΝΑ

Δεν κοιτάω την ώρα

δε με νοιάζει καθόλου

με πληγώνει  η εικόνα,

η εικόνα του δρόμου...

Αφού βλέπω αδικία

και δεν μπορώ να επέμβω

μιλάω για ειρωνεία

της ζωής ειρωνεία.

Τροτέζες στα σοκάκια

αλήτες στα παγκάκια

παντού βαποράκια.....

κάποιοι δεν έχουν ούτε φαΐ

κι άλλοι κυκλοφορούν

μ' αμάξι ασορτί.....

μιλάν για ισότητα οι ισχυροί.

Αυτοί πιστεύουν στο δικό τους Θεό

τον λένε δολάριο ή ευρώ...

κάποιοι δεν έχουν ούτε φαΐ

κι αυτοί τα σκορπάνε

στις πλαζ του Μπαλί...

Δεν αντέχω να βλέπω

της ζωής την κορώνα

με πληγώνει,  με πληγώνει

η εικόνα... με πληγώνει η εικόνα!



ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΙΣΩΣ

Ίσως πολλά να συμβούν στη ζωή

μπορεί να είμαστε πάλι μαζί

ίσως ν' αλλάξουμε διαδρομή

μπορεί να βγούμε στη στροφή.

Μπορεί και ίσως μα έτσι είναι αυτά

λόγια ποτάμια βροχή τα φιλιά

μπορεί και ίσως στο τέλος φωτιά

μια ανάμνηση μένει βαθιά στην καρδιά.

Ίσως να θέλουμε ότι διαρκεί

μπορεί να τό 'χουμε για μια στιγμή

ίσως τα μάτια να λεν πιο πολλά

μπορεί να βλέπουν ότι ζητάν.

Μπορεί και ίσως μα έτσι είναι αυτά

λόγια ποτάμια βροχή τα φιλιά

μπορεί και ίσως στο τέλος φωτιά

μια ανάμνηση μένει να μας κοιτά.

ΟΤΑΝ

Όταν σκοτεινιάζει ο ουρανός

και σε θέλω σαν τρελός

τότε βλέπω πόσο λάθος

ήταν που έφυγα μονάχος.

Κι έχω ανάγκη το κορμί σου

και τη ζέστη απ' το φιλί σου

κι έχω ανάγκη να σου πω

πως δεν έφταιγα εγώ.

Δεν έφταιξα εγώ δεν έφταιξα εγώ!

Όταν το κρύο με τρυπάει

κι η καρδιά μου σε ζητάει

τότε θέλω να σου πω

πως δεν έφταιξα εγώ.

Δεν έφταιξα

ΘΑ ΕΚΡΑΓΩ

Αν ήμουνα αστέρι θα ήμουνα θολό

αν ήμουνα βουνό θα ήμουνα σκυφτό.

Κάτι μέσα μου σπάει, μέρα τη μέρα εδώ

και νομίζω πως σαν ηφαίστειο θα εκραγώ

αν δε μιλήσω σε κάποιον,

για ότι νοιώθω αν δεν πώ

θα εκραγώ!

Αν ήμουν αετός θα ήμουνα τυφλός

Αν ήμουνα ο ήλιος θα μού λειπε το φώς.

Κάτι μέσα μου σπάει μέρα τη μέρα εδώ

και νομίζω πως σαν ηφαίστειο θα εκραγώ

αν δε μιλήσω σε κάποιον,

για ότι τρώει το μυαλό

σίγουρα θα εκραγώ!

Θέλω να κλάψω δε θέλω να πάψω

δε νοιώθω ντροπή

θέλω να ακούσω τι θα μου πει!

(κι ας ήταν το τελευταίο που θα ακούσω στη γη)

ΚΑΝΕ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ

Δεν ήταν ο εγωισμός τότε που κοίταζα ψυχρά
μέσα μου καιγόμουν και νόμιζα έβλεπες τη φωτιά


Δεν είναι που είσαι μακριά
δεν είναι που η θύμησή σου με πονά
είναι που δε σου είπα πόσο πολύ σ' αγαπώ
είναι που δεν ήξερα πως να εκφραστώ
μα πάνω απ' όλα είναι που τώρα δεν έχει γυρισμό
κι είναι αργά για ότι σκεφτώ για ότι κι αν πω!
Όλα είναι μάταια, μάταια πια...


Ότι έχω από σένα είναι κρυμμένο βαθιά
και δε με νοιάζει αν μ' έχεις ξεχάσει από παλιά
κι αν η καρδιά μου τρελαίνετε
κάθε φορά που σε βλέπει
μη την ακούς κάνε ότι πρέπει!

Δεν είναι που είσαι μακριά

δεν είναι που η θύμησή σου με πονά

είναι που δε σου είπα πόσο πολύ σ' αγαπώ

είναι που δεν ήξερα πως να εκφραστώ

μα πάνω απ' όλα είναι που τώρα δεν έχει γυρισμό

κι είναι αργά για ότι σκεφτώ για ότι κι αν πω!

Όλα είναι μάταια, μάταια πια...

Η ΛΟΓΙΚΗ

Η λογική με θέλει εδώ και οι κανόνες

και η καρδιά αιμορραγεί απ' τους χειμώνες

τι είναι τρέλα τι είναι λογική γιατί πονάει τόσο πολύ;

Αν φύγω κι έρθω κοντά σου πόνο πολύ θα μοιράσω

δε θα τον παίξω τον ρόλο αυτό

γιατί τον ξέρω και τον μισώ!!!

Η λογική με θέλει εδώ και οι κανόνες

το ξέρω θα χαθώ στους χειμώνες...

Την ευκαιρία μου την έχασα παλιά σ' αυτό το ταξίδι

κι αν σε σκέφτομαι τόσο το ποτάμι ποτέ δεν γυρίζει.

Τι είναι τρέλα τι είναι λογική γιατί  γιατί πονάει τόσο πολύ;

Η λογική με θέλει εδώ και οι κανόνες

κι εγώ σιωπώ κι ας σ' αγαπώ... δε θα στο πω
μονάχα θα το τραγουδώ.

ΠΟΣΑ ΘΑ ΑΛΛΑΖΑΝ

Πόσα θ' αλλάζαν στις ζωές μας

τα χρώματα κι οι μουσικές μας

μια λέξη αν έλεγες νωρίς,

πόσα θ' αλλάζαν

Ο ουρανός θα ήταν άσπρος

η θάλασσα ροζ ανοιχτό

τα δέντρα θά 'ταν κόκκινα

κι η μουσική μπαλάντα ροκ.

Πόσα θ' αλλάζαν στις ζωές μας

αδιαφορήσαμε συνειδητά

κι ο αέρας σφυρίζει είναι αργά.

Ο ουρανός θα ήταν άσπρος

η θάλασσα ροζ ανοιχτό

τα δέντρα θά 'ταν κόκκινα

κι η μουσική μπαλάντα ροκ.

Όσα θ΄αλλάζαν δε θα τα δούμε

στην κοιλάδα των ονείρων θα τα βρούμε.

ΔΕ ΘΕΛΩ ΠΑΡΕΑ

Ήρθες τώρα που μισώ τη μοναξιά μου

αλλά δε θέλω κανέναν

φύγε απ' τα όνειρά μου

δε θέλω παρέα στη μοναξιά μου.

Ότι ζητούσα απεγνωσμένα

το αποφεύγω είναι τέλμα

πληγώνει η αγάπη αν είναι ψέμα.

Ήρθες τώρα που μισώ τη μοναξιά μου

τι να σε κάνω τώρα

έχω κλειδώσει την καρδιά μου

δε θέλω παρέα στη μοναξιά μου.

ΜΟΝΗ

Μόνη στο δρόμο σκοτάδι και πάλι

μόνη χαμένη μες της νύχτας τη ζάλη.

Της καρδιάς μου ο χτύπος

της ψυχής μου απάτη

τώρα πέσαν οι μάσκες

τώρα είμαι μονάχη...

ΠΑΨΕ σ' είχα ανάγκη!!

Μόνη γυρνάω ζω σ' αυταπάτες

μόνη και σβήνω στων ματιών σου

τους χάρτες.

Της καρδιάς μου ο χτύπος
της ψυχής μου απάτη

τώρα πέσαν οι μάσκες

τώρα είμαι μονάχη...

ΠΑΨΕ σ' είχα ανάγκη!!

ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ

Περπατώ στη βροχή σε μια μπόρα τρελή

τα δέντρα στάζουν οι δρόμοι αδειάζουν

Και η βροχή να διαρκειειεί... να διαρκειειεί

πάνω μου πέφτει η βροχή

γλυκό συναίσθημα που διαρκεί και διαρκεί

παραμιλάω, χαμογελάω για τη βροχή όλο τραγουδάω

που διαρκεί και διαρκεί όπως το πρώτο το φιλί.

Με κοιτάζει ο κόσμος δε με νοιάζει πολύ

η ζωή είναι ωραία δε το ξέρουν αυτοί,

τώρα μιλάω με τη βροχή που διαρκεί και διαρκεί

όπως το πρώτο το φιλί.

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

ΦΩΛΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ Η ΕΛΠΙΔΑ

ΠΟΥ ΔΙΑΡΚΕΙ!

ΟΤΑΝ ΕΛΕΙΠΕΣ

Ήταν πονηρός πανούργος

άκουσέ με δυο λεπτά

χρόνια πέρασαν και φύγαν

μα πονάνε τα παλιά.

Έλειπες κι εσύ θυμάμαι έλειπες

κι ήμουν ευάλωτη όσο να 'ναι

και ο πόνος μου διπλός

όταν μ' έγραφες κοινώς

Δε μπορούσα ν' αντιδράσω

είχα πλέον ναρκωθεί

μόνη μου μ' είχες αφήσει

από πίκρα είχα λυγίσει

Έλειπες τότε θυμάμαι, έλειπες!

ΠΕΡΙΠΛΑΝΙΕΜΑΙ

Είμαι ταξιδιώτης που ναυάγησε

χάθηκε στο χρόνο μέσα ράγισε

πίστεψε σε λόγια που του τάξανε

μα ήταν όλα ψεύτικα... ξεβάψανε.

Και η ώρα περνάει και δεν ξέρω που πάει

είμαι χαμένος σε άλλη γη,

περιπλανιέμαι, περιπλανιέμαι, περιπλανιέμαι,

και όπου βγει!

περιπλανιέμαι και όπου βγει

πήρε όλο μου το είναι και το δάκρυ μάτωσε

πήρε της καρδιάς το χτύπο και μετά την πάτησε

κοίτα πως με κατάντησε.

Σε ξένα μέρη σ' άγνωστα μονοπάτια

με μαύρους κύκλους στα μάτια

περιπλανιέμαι, περιπλανιέμαι, περιπλανιέμαι,

και όπου βγει!

περιπλανιέμαι και όπου βγει

είμαι χαμένος σε άλλη γη,

περιπλανιέμαι, περιπλανιέμαι, περιπλανιέμαι,

και όπου βγει!

Είμαι σε δίνη σ' ένα κενό,

απ' το σκοτάδι πως να κρυφτώ

μου λείπεις το βλέπω σε χάνω,

μα είμαι μόνος τι να κάνω...

περιπλανιέμαι..... περιπλανιέμαι

ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙ

Ότι αξίζει στη ζωή, η πραγματική στοργή

ότι θέλουμε πολύ, το πετάμε... μα γιατί;

Έτσι έγινε με μας έτσι γίνεται στον κόσμο

να φοβόμαστε πολύ μια αγάπη αληθινή!

Ότι αξίζει στη ζωή χάνεται σε μια στιγμή

ότι θέλουμε πολύ το σκορπάμε στη βροχή...

Ήταν λέει η βροχή, τι κι αν ειν' περαστική

τη φοβόμασταν πολύ!

ΦΟΒΑΜΑΙ

Φοβάμαι! Τη μοναξιά μου φοβάμαι

Τα όνειρα μου φοβάμαι, φοβάμαι πολύ.

Φίλε τα δάκρυα μου  φοβάμαι

Κι όλα τα πάθη φοβάμαι πολύ.

Φοβάμαι! Φοβάμαι λέω και ματώνω

Τα όνειρα μου πληρώνω,

Τη μοναξιά πληρώνω, πληρώνω ακριβά.

Φοβάμαι τη μοναξιά μου φοβάμαι

Και τις πληγές μου φοβάμαι, φοβάμαι πολύ.

Φίλε τα ύπουλα λόγια φοβάμαι

Το λάθος πλάνο φοβάμαι πολύ.

Φοβάμαι! Πλάι στάσου φοβάμαι

Το χρόνο φοβάμαι, φοβάμαι πολύ.

Φίλε πόσο φοβάμαι, θα μείνω μόνη φοβάμαι

Τη μοναξιά!



Ταξίδι στη χώρα της Καρδιάς

Μα ο νους κάνει ταξίδια ψάχνει μες στο παρελθόν

βρίσκει όλα μας τα λάθη,

μα όλοι είμαστε ΑΠΩΝ!