ΤΟ ΒΡΑΧΙΟΛΙ

Ένα κορδόνι κόμπο-κόμπο φτιαγμένο,

βραχιόλι έγινε κι είναι σε μένα χαρισμένο

κανένας δε μπορεί να μου το πάρει αυτό!

Μπορεί να έγιναν πολλά

μπορεί να ζούμε χωριστά

μα αν έχω κάτι από σένα είναι μόνο αυτό!

Βλέπω εσένα σαν το κοιτώ

και δε τ’ αλλάζω με κανένα θησαυρό

με κανένα παλάτι δεν αλλάζω

το βραχιόλι αυτό…

αν το θυμάσαι δεν ξέρω

μα δε το ζητώ

αν με θυμάσαι δεν ξέρω

μα σ’ αγαπώ!

Ένα κορδόνι κόμπο-κόμπο φτιαγμένο

είναι η απόδραση μες το μυαλό…

είναι η πύλη που μέσα κρύβομαι και ζω,

κανένας δε μπορεί να μου το πάρει αυτό!

Μπορεί να μην υπάρχουνε στιγμές

μπορεί να σβήσαμε στο χτες

μα έχω κάτι κι είναι αυτό!

Βλέπω εσένα σαν το κοιτώ

και δε τ’ αλλάζω με κανένα θησαυρό

με κανένα παλάτι δεν αλλάζω

το βραχιόλι αυτό…

αν το θυμάσαι δεν ξέρω

μα δε το ζητώ

αν με θυμάσαι δεν ξέρω

μα σ’ αγαπώ!