Ήταν πονηρός πανούργος
άκουσέ με δυο λεπτά
χρόνια πέρασαν και φύγαν
μα πονάνε τα παλιά.
Έλειπες κι εσύ θυμάμαι έλειπες
κι ήμουν ευάλωτη όσο να 'ναι
και ο πόνος μου διπλός
όταν μ' έγραφες κοινώς
Δε μπορούσα ν' αντιδράσω
είχα πλέον ναρκωθεί
μόνη μου μ' είχες αφήσει
από πίκρα είχα λυγίσει
Έλειπες τότε θυμάμαι, έλειπες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου