Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

'92

Ήταν Αύγουστος θυμάμαι
ήταν το '92, το φεγγάρι ήταν γεμάτο
μοναχά για μας τους δύο

Η σκηνή σαν χθες μπροστά μου
τώρα ακούω και την καρδιά μου
και δε θα κρυφτώ ξανά
όχι απ' τα όνειρα αυτά!
Τώρα βλέπω καθαρά
είναι ο χρόνος με κοιτάζει
και γελά ειρωνικά, τώρα βλέπω καθαρά...
μα ποιος νοιάζεται γι' αυτά.

Πάλι Αύγουστο σε είδα
ίδια μέρα άλλη χρονιά, οι φιγούρες μας αλλάξαν
και οι σκέψεις με ταράξαν.


Η σκηνή σαν χθες μπροστά μου
τώρα ακούω και την καρδιά μου
και δε θα κρυφτώ ξανά
όχι απ' τα όνειρα αυτά!
Τώρα βλέπω καθαρά
είναι ο χρόνος με κοιτάζει
και γελά ειρωνικά, τώρα βλέπω καθαρά...
μα ποιός νοιάζεται γι' αυτά.

Σ' αγαπούσα τελικά...
μα ποιός νοιάζεται γι' αυτά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου