Όταν πέφτουνε τα φύλλα
μες τα μάτια μου πλημμύρα
κι ένα ατέλειωτο γιατί
Ένα παράπονο πικρό που δε μ' άφησες να πω
ένα παράπονο πικρό που ζητούσα να στο πω!
Όταν πέφτει η βροχή
μία θύελλα η ψυχή
κι ένα ατέλειωτο γιατί
Ένα παράπονο πικρό που δε μ' άφησες να πω
ένα παράπονο πικρό που ζητούσα να στο πω!
Εσύ ζήτησες να έρθεις δε στο ζήτησα εγώ
τώρα εσύ κλεφτά μου φεύγεις και δεν πρόλαβα να πω
το παράπονο, το παράπονο αυτό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου